Jack Sparrow euskaraz

The topic we have chosen is the famous fictional carácter from the film set ‘Pirates of the Caribbean’ Jack Sparrow. We do like Jack Sparrow for many reasons, but mainly because of his peculiar and particular personality. We also love the film set and, so, we decided to choose the protagonist character as our topic. Moreover, as the Basque Wikipedia has not any article about our choice, we were extra motivated to finish our task.

In order to do the English/Spanish-Basque translation, we think we will need several references, such as:

• http://aole.memberlodge.org/Resources/Documents/jole/2006_fall/Jole_5_2.pdf#page=64
• http://pirates.wikia.com/wiki/Jack_Sparrow

We believe that these links (and more we will have to find) will give us enough authorized information about our topic. The main film set is the best and more relevant and trustful way of gathering information about him, but the English version of his page in Wikipedia has plenty of references that, surely, we will use.

El concepto de préstamo y otros términos interrelacionados

El termino préstamo crea bastante polémica por su amplio y ambiguo significado, ya que como afirma Castillo Carballo (2006: 6) se suele utilizar para hacer referencia a cualquier elemento que surja como resultado de las relaciones interlingüísticas, con independencia de todas las puntualizaciones efectuadas. Del mismo modo, Gomez Capuz (2005: 9-10) señala que el concepto de préstamo resulta bastante ambiguo al ser un reflejo de los contactos entre las distintas sociedades y culturas, por lo que, al mismo tiempo, está relacionado con una multiplicidad de fenómenos como extranjerismo, calco, préstamo semántico, etc.

Sin embargo, otros autores como Louis Guilbert (1975: 92-93) usan el término extranjerismo para nombrar a las palabras procedentes de otras lenguas y distingue tres categorías por el grado de integración en la lengua: préstamos, xenismos y peregrinismos. El primero de ellos, estaría compuesto por extranjerismos que son plenamente aceptados por la sociedad, por lo que su uso se generaliza, y aparecen sin mayores problemas en los diccionarios de la lengua (jamón, guerra, tambor, izquierda). El uso de peregrinismos, por su parte, está generalizado entre los hablantes, pero estos siguen sintiéndolos como extranjeros, pero no tienen ningún problema para emplearlos ni para entenderlos (aftersun, crack, gay). Por último, los xenismos son aquellos que se mantienen como tales en la lengua, y los hablantes los tienen y reconocen fácilmente como extranjerismos (freak, reach, rider) (Alvar Ezquerra, 2005: 13).

Pilar Igarragirre euskara eta iberiaren arteko harremanaz mintzo

Pilar Iparragirrek dio euskarak ez duela iberiar penintsularen beste hizkuntzekin zerikusirik (latinetik eratorriak baitira). Iberiar hizkuntzaren zenbait arrasto izan ditzakela uste da, batez ere toponimiari dagokionez, baina, iberiera ulertzea lortzen ez den bitartean ezin da euskara iberierarekin erlazionatu. Ez da zehatza euskararen jatorria, izan ere ez dakigu zehazki zein urtetan sortu zen. Hainbat teoria izan dira euskararen jatorriaren inguruan, sorlekuaren inguruan batez ere, ez baitago argi Pirinioen inguruan sortu izan bazen (bertan mintzatu baita euskara milaka urteetan zehar) edo kaukasiar hizkuntzekin zerikusia duen, amazigerarenik edo iberierarekin erlazionatzen baita besteak beste.  Dena dela, Europako hizkuntzarik zaharrenatzat hartzen da euskara, erromatar inperioaren aurrekoa, eta beraz hizkuntza indoeuropearretatik at, nahiz eta latinaren, frantsesaren eta gaztelaniaren eragin handia izan, hizkuntza horiekiko ukipena dela eta.

Inguruko hizkuntzen eraginaz kanpo, euskarak ere aldaera anitz ditu bere baitan, euskalkiak deritzonak. Euskal lurraldeen geografia itxurabakoa dela eta, aldaerak eremu txikiak artzen dituzte eta ugariak izaten dira, herri batetik bestera ere suertatuz.  Aldaera guzti horiek ezagutu eta ulertzeko lan sakonak egin izan dira urteetan zehar, Euskaltzaindiaren Herri Hizkeren Atlasa batik bat. Horregatik izaten da hain gatxa euskararen mapa dialektologikoa edo hizkuntz atlasa egitea.

Historian zehar zenbait idazle saiatu dira lan hori betetzen, lehenengoa Manuel Larramendi izan zelarik 1729an, “El imposible vencido” lana argitaratu baitzuen Salamancan, Lanaren zailtasuna agerian usten zuelarik. Louis-Lucien Bonapartek ere, Napoleonen hilobak, egin zuen bere euskalkien banaketa baina azken sailkapena Koldo Zuazok egin du 1997an 6 euskalki bereiztuz: mendebaldekoa edo bizkaiera, gipuzkera edo erdialdekoa, nafarrera, nafar-lapurtera, ekialdeko nafarrera (Zaraitzuko eta Aezkoako hizkera barnean zelarik) eta zuberera.

Aurretiaz aipatutako aldaeren aniztasuna dela eta, idazleek arazoak zituzten, ez baitzuten argi zein euskalki erabili haien lanak euskaldun guztiek uler zitzaten. Arazo horrek ez zuen konpobidea jaso 1960ko hamarkadararte, euskara batua sortzeari ekin zenean, euskalkien zatiketa gainditzeko eresu estandarra sortzea erabaki zenean. 1968an Euskaltzaindiak Arantzazuko Batzarrean bilera egin zen, lehenengo arau multzoak finkatzeko eta gipuzkera eta lapurtera oinarritzat hartzea erabaki zuten. pizkanaka pizkana joan ziren euskara batua delako hizkuntza estandarra sortzen, eta horretan diardute, ez baitute lana oraindik bukatu.

• Pilar Iparragirre (2003-2-16). Euskara iberiarren hizkuntza?.Argia.com-en 2011ko 22ren 20an berreskuratua http://www.argia.com/argia-astekaria/1887/euskara-iberiarren-hizkuntza -en hartua.
• Euskaltzaindia (1994). Euskararen Herri Hizkeren Atlasa. Euskaltzaindia.net-en 2011ko 22aren 20an berreskuratua  http://www.euskaltzaindia.net/ehha-en hartua.

“Eskuara, Eskuara, jalgi hadi plazara” B. Etxepare 1545. urtea

Deustuko Unibertsitatean bi ikasturte daramatzat eta beste hainbeste falta zaizkit burutzen ari naizen Euskal Filologiako gradua amaitzeko (dena ongi joateren kasu hipotetikoan jarrita, noski). 2009a aldaketa unibertsitarioen urtea izan zen dudarik gabe, izan ere, plan berria sartu zen egindako ikasketen balioa Europa osora zabaltzeko helburuarekin eta honek aldaketa asko eta nabariak ekarri dizkigu.

Lehen lizentziatura zena, orain gradu bihurtu da eta hori ez da izen aldaketa huts bat izan. Lehen esan bezala, ikasketak Europa mailara zabaltzea izan da helburua eta jakina zen horrek aldaketak ekarriko zituela. Batzuek aldaketak onuragarritzat jotzen dituzte, beste batzuk aldiz, guztiz kontra azaldu dira. Orain ez dira ematen lehen ematen ziren ikasgai berdinak eta hori gutxi balitz, metodologia zein ebaluazio sistemak guztiz aldatu dira.